Wat is het?
Het Dong Phayayen – Khao Yai complex van wouden staat bekend om zijn grote aantal diersoorten. De bedreigde of zeldzame fauna omvat o.a. de Aziatische olifant, tijger, luipaardkat, gibbon, Aziatische zwarte beer, Maleise zonnebeer, otter en de Siamese krokodil. Het complex bestaat uit vijf vrijwel aaneengesloten beschermde gebieden. Eén daarvan, Khao Yai, is opgericht in 1962 en was het eerste nationale park van Thailand.

Cijfer: 5 (Tijdens een gemiddelde dagtocht zul je weinig van de bedreigde dieren zien, en al helemaal niet omdat het een toeristisch en drukbezocht park is (dus verre van stil).)

Toegang: 400 Baht.

Hoeveel tijd: Enkele uren, plus de reis erheen.

Opvallend: Khao Yai is één van de twee werelderfgoederen die via een dagtrip vanuit Bangkok te bereiken zijn (de andere is Ayutthaya). Ik huurde een auto met chauffeur voor een dag. Van het centrum van Bangkok naar het bezoekerscentrum in het park duurt de rit ongeveer 3 uur, die grotendeels wordt doorgebracht in de files van Bangkok. Als je bergen en bossen begint te zien in plaats van auto’s en winkels, ben je er bijna. We kwamen het park binnen vanuit het noorden (Pak Chong). Hier zijn veel restaurants, hotels en resorts die zich richten op de bezoekers die overnachten.

Na het betalen van 400 Baht entree konden we het park inrijden. We werden opgewacht door een groep makaken, die opzichtig in de auto probeerden te kijken of we iets te eten hadden.

Midden in het park ligt het bezoekerscentrum. Het heeft een kleine tentoonstelling over de geschiedenis en de natuur van het park. En twee opgezette tijgers. Buiten het gebouw begint een kort pad dat je door het bos naar de kleine Kong Kaew watervallen leidt. Het is een mooie en gemakkelijke wandeling van ongeveer 45 minuten.

Voor een meer serieuze wandeling liet mijn chauffeur me achter op de Pha Kluai Mai Campsite, met de belofte me een paar kilometer verderop weer op te halen bij Haew Suwat Falls. Het wandelpad dat er naartoe leidt zou 3 kilometer lang zijn. Hoewel het pad vrij duidelijk is, vond ik het best pittig omdat je veel onder of over omgevallen bomen moet klimmen.

Na ongeveer tweederde van de weg nam ik een verkeerde afslag, die leidde me langs/in een kleine kreek. De vogels zijn hier schitterend; ze schreeuwen (‘er komt een grote witte buitenlander aan’) en vluchten naar de hogere boomtoppen. Ik zag felgroene kaketoes en kaketoes met lange blauwe veren.

Omdat ik geen spoor meer van een pad kon ontdekken, besloot ik om te keren. Een goede zet, want ineens zag ik waar ik een afslag had gemist. In plaats van de beek te volgen, moest ik die oversteken via twee enorme omgevallen bomen (ze zijn als een brug neergelegd). Het pad vanaf daar was weer gemakkelijk, het volgt de hoofdrivier. Net boven het wateroppervlak snelde nog een grote witte (kraanvogelachtige) vogel voorbij.

Na twee uur bereikte ik het einde van het wandelpad, waar mijn chauffeur me opwachtte. We verlieten Khao Yai bij de zuidelijke uitgang en passeerden een gebied waar veel olifanten voorkomen. Ze steken soms de weg over (waarschuwingsborden maakten ons daarop attent), maar we zagen alleen hun uitwerpselen.