Angkor was de hoofdstad van het Khmer-rijk, dat zich vanaf de 9e eeuw ontwikkelde ten noorden van het Tonle Sap-meer. Het rijk had veel invloed in Zuid Oost-Azië, tot het in de 14de eeuw in verval raakte. De verschillende Khmer-heersers bouwden hun hoofdsteden allemaal in dit gebied. Het was Suryavarman II die Angkor Wat liet bouwen in het begin van de 12e eeuw. Jayavarman VII was verantwoordelijk voor Angkor Thom, inclusief de Bayon. Daarmee ging het rijk ook over van hindoeïsme naar boeddhisme.

Dag 1: Angkor Wat en Angkor Thom
Voor mijn eerste verkenningen huur ik een fiets ($2 per dag). Angkor Wat en Angkor Thom liggen maar zo’n 7 kilometer buiten Siem Reap, dus dat moet te doen zijn. Het is een lange rechte weg, grotendeels beschut tegen de zon door bomen. Bij het kantoor halverwege koop ik een toegangskaart voor 3 dagen. Dat kost $40.

Bij Angkor Wat aangekomen zet ik mijn fiets in de bewaakte fietsenstalling en loop de lange oprit op naar het tempelcomplex. Het heeft iets van een middeleeuws kasteel, met een omringende gracht en een lange voetweg waarbij je in de verte steeds zicht hebt op het imponerende hoofdgebouw van de tempel. Veel foto’s en plaatjes heb ik er al van gezien, en het is ook het hart van de Cambodjaanse vlag. Het blijkt een echte klim- en klautertempel. Via heel steile trappen kun je naar boven. Iedereen doet het, dus ik waag het er ook maar op – het is steil maar niet zo heel hoog. Boven kun je een rondje lopen om zo uitzicht over het hele complex te krijgen. Er zijn veel doorkijkjes en sierlijke afbeeldingen van Hindoe-godinnen. Om weer veilig naar beneden te komen is er een stalen leuning bevestigd bij een van de trappen.

Twee kilometer verder fietsen en je komt bij Angkor Thom. De toegangspoort alleen al is genoeg om af te stappen, foto’s te maken en te genieten. Dit is een hele stad, en vooral bekend door de grote bodhissatva-koppen van de Bayon. Waar je in de Bayon-tempel ook kijkt, je hebt altijd wel zo’n dikke kop in het vizier. De afbeeldingen zijn combinaties van het hoofd van Boeddha’s belichaming Avalokitesvara en dat van koning Jayavarman VII zelf.

Ik lunch met een stevige kippen/groentesoep in een van de stalletjes bij de tempels. Er is voldoende te eten en te drinken (en souvenirs) te krijgen hier, maar het prettige is dat je binnen de poorten van de tempels met rust wordt gelaten.

Na nog eens op de kaart te hebben gekeken besluit ik de Mini Tour helemaal rond te fietsen. Deze voert nog langs het Olifantenterras, en een aantal kleinere tempels en komt uiteindelijk weer uit bij de weg naar Siem Reap. Het is toch nog een stuk verder dan ik dacht. Een bordje ‘Siem Reap – 12 kilometer’ maakt me niet vrolijk. Hier is ook niets meer te zien. Gelukkig zit er op een hoek nog een vrouwtje blikjes drank te verkopen vanuit een koelbox. Daar strijk ik dan maar een tijdje neer om weer energie op te laden. Uiteindelijk beland ik veilig maar met pijnlijke gewrichten weer het hotel.

Dag 2: Banteay Srei
Het Banteay Srei-tempelcomplex ligt zo’n dertig kilometer ten noorden van de hoofdgroep. Ik ga dan ook zeker niet op de fiets (ik heb trouwens ook nog spierpijn van gisteren). Vandaag kies ik voor een gemotoriseerde riksja. Daar zit je lekker zacht en ruim achterin. Ze gaan wel erg hard zodat je niet veel van de omgeving ziet. We racen door dorpjes en langs rijstvelden waar grote zwarte ossen de ploegen voorttrekken.

Banteay Srei ligt dan wel afgelegen, maar er zijn toch volop souvenirwinkels, restaurantjes en andere toeristen. Het is een Shiva-tempel uit de 10e eeuw. De tempel hier is van een veel donkerder soort steen dan die op andere plekken in Angkor. De gebouwen zijn kleiner, maar ook veel verfijnder: alle in steen uitgehouwen decoraties zijn hier heel goed bewaard gebleven. Ze beelden vooral scenes uit de Hindoe-mythologie uit. Ik zoek een lekker plekje in de schaduw om het in alle rust te bekijken.

Dag 3: Angkor Wat bij zonsopgang en de Grand Tour
Al om kwart over 5 gaat op dag 3 de wekker. Het is nog helemaal donker overal, maar als ik de hoofdstraat oploop op zoek naar een moto is het daar al een en al bedrijvigheid. Het is niet moeilijk een motorrijder te vinden voor het ritje naar de zonsopgang bij Angkor Wat. We zijn dan ook zeker niet de enigen: lange rijen bussen, riksja’s, brommers en fietsers rijden de lange rechte weg of van Siem Reap naar Angkor Wat. Het is nog donker als we er aan komen, voor zessen. Er zitten al massa’s mensen om de mooiste overzichtsfoto’s te maken. Ik loop door naar de vijver, linksvoor. En dan is het wachten. Het wordt langzaam lichter en lichter, maar de echte oranje gloed ontbreekt een beetje. Er is heel wat spel met de fotocamera nodig om een mooie foto te krijgen.

’s Middag doe ik met dezelfde moto de Grand Tour, het noordelijke deel van de tempelroute. Achterop de brommer vergt eerst wel wat oefening, maar als je eenmaal je zit hebt gevonden is het de prettigste manier van vervoer: de wind door je haren, de flexibiliteit, het gaat niet te snel maar je wordt zelf ook niet moe.

We zijn nog op de rit erheen of we krijgen een lekke band met het brommertje: er zit een grote spijker in. Gelukkig zijn we vlakbij de drukke Bayon-tempel. Daar zit een oud mannetje als fietsenmaker op zijn post. Hij heeft wat water in een teiltje, wat nieuwe banden in verpakking en sleutelgerei dat hij bewaart in twee halve spuitbussen voor insektenspray. Maar het is wel een vakman, in een minuut of 20 heeft hij de motor van een nieuwe binnenband voorzien en alle schroefjes weer stevig aangedraaid.

We rijden verder naar de tempels:
Preak Khan: een heel grote tempel, met eindeloze gangen en doorkijkjes. Er is een kleine tentoonstelling bij de ingang waar je o.a. meer kunt lezen over de garuda’s (half mens – half vogel) die deze tempel bewaakten.

Preak Neak Pean: een ronde tempel te midden van een vierkante vijver (nu zonder water). Er zijn ook nog vier kleinere vijvers rondom, die werden bewaterd vanuit de grote vijver.

Ta Som: een kleine tempel, deels overwoekerd door een grote boom met vele wortels. Verder opmerkelijk omdat de kinderen die hier souvenirs verkopen in zes talen tot 10 kunnen tellen (ook in het Nederlands). 10 ansichtkaarten voor 1 dollar, vandaar.

Pre Rup: bakstenen tempel in piramide vorm met veel torentjes.