Armenië stond al erg lang op mijn reis-verlanglijstje. Het is een land met een bijzondere geschiedenis, unieke cultuur (eigen schrift, eigen religie) en nog niet door het massatoerisme aangetast.

Eind mei / begin juni 2005 kwam het er dan van, en ik heb volop kunnen genieten. Als je de dikke laag Sovjet-stof wegveegt komen kleine en grotere pareltjes bovendrijven. Daarnaast heb ik de sfeer in het land als erg ontspannen en gastvrij ervaren.

Met wat tijd en / of geld ter beschikking is Armenië een prettig land om in rond te reizen. Met tijd kom je, hobbelend in oude Russische bussen, in de verste uithoeken. Met wat geld kun je een auto met chauffeur huren en het land via dagtochten vanuit de hoofdstad Yerevan verkennen.

Ik deed een combinatie van beide: in 8 dagen en met een budget van zo’n 800 US dollar doorkruiste ik grote delen van Armenië en bezocht de belangrijkste (culturele) hoogtepunten. Overnachten in goede hotels, maar ook lekker twee uur opgevouwen op de achterbank van een marshrutka naast twee volwassenen en twee kleine kinderen (waarvan er eentje al snel misselijk wordt). Aandachtspunt is wel dat er buiten Yerevan een fikse taalbarrière te overwinnen is: met Russisch kom je er verder dan met Engels.

Vervoer
Vanuit Nederland vloog ik met Austrian Airlines (via Wenen) naar Yerevan. Netto vliegtijd is ruim vijf uur. In Wenen heb je maar een half uur de tijd om over te stappen, maar dat was in mijn geval ruim voldoende.

In Armenië zelf is de handigste vorm van openbaar vervoer de marshrutka. Deze minibusjes pendelen tussen de steden, en rijden volgens een dienstrooster. Ze zijn goedkoop en rijden flink hard. Wel moet er zo af en toe gestopt worden om te roken, te tanken, water of olie bij te vullen, of een extra passagier in niemandsland op te pikken.

Voor plekken waar de minibusjes niet komen (zoals de beroemde kloosters) is het huren van een taxi met chauffeur het beste alternatief. De prijs is dan ongeveer 100 dram (20 cent) per kilometer.

Accommodatie
De hotels waar ik heb overnacht zijn:

Ani Plaza Hotel (Yerevan):
Een groot modern hotel in het centrum van de stad. Er komen veel groepen, zoals Armeens-Amerikaanse scholieren (beetje luidruchtig). Het ontbijt is zeer uitgebreid, vooral de zoete broodjes met walnoten zijn erg aan te raden. Lunch of diner is bij de prijs inbegrepen, maar dat vond ik wat minder (buffet). Aan de receptie spreken ze goed Engels en er is binnen de muren van het hotel alles te regelen (geld wisselen, taxi reserveren, dagtochten boeken). 84 US dollar voor een eenpersoons kamer met TV, eigen badkamer & half pension.

Hotel Arghisti (Vanadzor):
Dit hotel rook zelfs nog nieuw, zo modern is het. De kamers zijn een soort appartementen, inclusief twee brede leren fauteuils. Ook hier weer een heerlijk ontbijt, met o.a. verse yoghurt. Sommige personeelsleden spreken een beetje Engels. 50 US dollar voor een eenpersoons kamer met eigen badkamer & ontbijt.

Geldzaken
Ja ook in Armenië kun je pinnen (in de grote steden). Dollars of Euro’s wisselen kan ook op iedere straathoek, en zeker met dollars kun je ook grotere uitgaven betalen.

Aangezien Armenië nog altijd een van de armste landen ter wereld is (volgens een onderzoek van de Wereldbank in 2004 leeft 50% van de bevolking onder de armoedegrens), is het er voor een Nederlander erg goedkoop. Ook worden er weinig of geen entreegelden geheven.

Enige indicaties (mei/juni 2005, 1 euro was 550 dram waard):
IJsje: €0,25
Marshrutka Yerevan – Vanadzor (1,5 uur): €2
Postzegel op kaart naar Nederland: €0,60
Hoofdgerecht in restaurant: €2
Entree Zvartnots: €2

Eten
Gegrild vlees en pizza zijn de meest gangbare gerechten, maar alle “echte” restaurants hebben een uitgebreide menukaart met salades, vlees en vis. Zeker Yerevan is overladen met terrassen. Armeniërs zie je hier meestal alleen wat drinken of een ijsje eten, maar voor eten kun je er ook terecht. Slecht gegeten heb ik nooit in Armenië, de kwaliteit van het vlees en de salades is erg goed. Alleen al het echte verse brood met geitenkaas kan mij gelukkig maken. De keuken lijkt wel het enige terrein waar geen Russische invloed bespeurbaar is.

Mijn favoriete restaurant(je) in Yerevan was Marco Polo, eigenlijk meer een café met terras, maar je kunt er ook prima eten. Ik heb ook een keer Chinees gegeten (bij Lotus), het meest opmerkelijk was daar de menukaart. Als een soort 21e eeuwse Steen van Rosetta waren alle gerechten behalve de bekende nummertjes ook voorzien van een omschrijving in het Chinees, Armeens, Russisch en Engels. In Vanadzor heb ik een paar keer gegeten bij Oasis, het beste en eigenlijk ook het enige restaurant van de stad.