De eerste confrontatie met het eigene van Japan vindt al plaats op het vliegveld. Daar hebben ze een futuristische geldautomaat. Het ding van zo’n 1,5 meter breed heeft allerlei gaten en gleufjes, een telefoon voor als je er niet meer uitkomt, een rode knop ‘English’ en touch screen buttons om je pincode in te toetsen. Als je je geld + pasje + bonnetje krijgt, spuugt het apparaat die uit drie openingen tegelijk.

Standplaats voor de komende 6 nachten is de Yuhara Inn, gelegen iets van de grote weg in een oude buurt aan een kanaaltje. Ik word hartelijk welkom geheten door een aandoenlijk Engels sprekende man. Hij wijst me op de huisregels (o.a. van 10-15 uur buiten blijven) en gaat me voor naar mijn kamer op de begane grond.

Tegen vijven gaat de telefoon. Huh? Ik schrik zo dat ik niet eens opneem. Even later klopt de oude vrouw des huizes aan met de boodschap dat mijn bad gereed staat.
De badkamer heeft een douche en een traditioneel Japans bad. Na je gewassen te hebben onder de douche kun je lekker relaxen in het kokend hete bad. Echt een verademing, alle vermoeidheid trekt uit je benen en je wordt een beetje slaperig.

Tempels kijken
Tempels kijken is al snel wat je hier de hele dag doet (winkelen kan trouwens ook goed). Een overzichtje van wat hoogtepunten:
– Kinkaku-ji, de Gouden Tempel, is waarschijnlijk de drukst bezochte. Hij is nogal fotogeniek, met al dat goud, en foto’s maken doen mijn Japanse medebezoekers dus ook volop.
– Ryoan-ji is bekend om zijn Zen-tuin. In een zee van grint liggen 7 grotere stenen, tegen de achtergrond van een oude muur en een bloeiende kersenbloesem. Hier kun je rustig een tijdje zitten kijken.
– Fushimi Inari is een Shinto-schrijn in een voorstadje van Kyoto. Een stuk uitbundiger met zijn honderden rode torii en stalletjes.
– Ginkaku-ji is het Zilveren Paviljoen. Niet met een zilveren dak, maar erg lieflijk. Er is een Zen-tuin bij met een vulkaan/berg van grint.