Zomerstilte op mijn werk bracht me er toe nog eens buiten Nederland te gaan kijken. Een vlucht naar en een hotel in Noorwegen bleken geen enkel probleem in het hoogseizoen. Dus werd het 5 dagen Bergen en omstreken.
Bergen
Mijn eerste middag in Bergen breng ik door in het Akvariet, een aquarium met vissen, pinguïns en zeehonden. Het maakt zijn faam wat mij betreft niet waar. Maar het regent, dus buitenactiviteiten zijn ook niet zo aantrekkelijk.
De volgende ochtend sluit ik me aan bij een groepje van 3 mensen dat meegaat met de dagelijkse rondwandeling door Bryggen. Deze voert door het oudste deel van de stad, waar nog een aantal traditionele houten huizen te bezichtigen zijn. Na het historisch museum lopen we naar de Schötstuene, de plaats waar de Hanze-kooplieden en hun leerlingen ’s avonds samenkwamen om bier te drinken en kennis uit te wisselen. Een sfeervol gebouwtje, nu nog steeds.
Vervolgens komen we uit bij de achterkant van de lange houten huizen, van waaruit de handel werd gedreven. De enige handel die je er nu nog ziet zijn de souvenirwinkels. De wandeling eindigt in het Hanze-museum, waar je kunt zien hoe een Hanze-koopman leefde. Vrij chique toch wel, en strikt gescheiden van het lagere personeel dat de nachten met z’n tweeën in één bed moest doorbrengen.
Behalve Bryggen is in Bergen ook Mt. Flöyen een bezoek zeker waard. Tien minuten met een kabelbaantje brengt je de natuur in. Op de berg Flöyen zijn gemarkeerde wandelroutes uitgezet. De langere routes lopen door de naaldbossen en langs bergmeertjes, en bieden prachtige vergezichten op zowel de stad Bergen als de omringende natuur.
Sognefjord
Het stafkerkje van Urnes, bij velen wel bekend en onderdeel uitmaken van Unesco’s Werelderfgoedlijst, is het volgende reisdoel. Voor vandaag heb ik een auto gehuurd om dit wat afgelegen gebied te doorkruisen. Je rijdt hier echt lekker: goede wegen, weinig verkeer. Om bij Urnes te komen moet je op de pont het fjord doorkruisen. Gelukkig is het vandaag mooi weer, want de omgeving hier is adembenemend mooi. Vooral dat turquoise water!
Het eilandje waarop de kerk ligt is ook wel idyllisch. Er wordt veel fruit verbouwd. Het stafkerkje ligt vrijwel op het hoogste punt van het eiland, zodat het niet onaanzienlijke aantal bezoekers aan de conditie mag werken. Je ziet het ook niet liggen vanaf het water of de kade, dus je denkt steeds ‘hier om de hoek zal het wel zijn’. Niet dus. Maar wel een mooie kerk. Zowel van binnen als van buiten.
Na Urnes heb ik nog tijd om naar het Gletscher museum te gaan in Fjaerland. De architectuur van het gebouw is het meest interessante wat mij betreft: het lijkt een beetje op een skispringschans, met de gletscher op de achtergrond. De tentoonstelling over gletschers is beperkt van opzet. Natuurlijk ga ik ook nog even bij de gletscher zelf kijken.
Lygra
De Stadskaiterminalen in hartje Bergen is het vertrekpunt voor de grote veerboten richting de fjorden. Die naar Sognefjord stopt een keer per dag ook bij het eiland Lygra, en daar wil ik vandaag naar toe. Het eiland – het zou ook een schiereiland kunnen zijn, ik kan het nergens op de kaart vinden – is anders dan de andere 1001 eilanden voor de Noorse kust. Het is helemaal bedekt met heide en er grazen wilde schapen.
Na 3 kwartier varen komen we aan bij een kleine houten steiger. Alleen een vader met zoontje en ik stappen van boord. Er loopt een pad van de steiger naar het ‘binnenland’, verder zien we geen teken van de bewoonde wereld. Het blijkt nog een redelijke wandeling te zijn om bij het bezoekerscentrum midden op het eiland te komen. Het is doodstil op het eiland, de lucht is bewolkt: een vreemde maar niet onprettige sfeer.
In het bezoekerscentrum is een tentoonstelling over de natuur van Lygra te zien. Die natuur zelf kun je het beste ontdekken via een van de vele wandelingen die zijn uitgezet. Ik maak het grootste rondje, langs de kust. Het is prettig wandelen over de paden tussen de heide. Als de zon schijnt zal het er erg heet zijn, er is nauwelijks beschutting. Hier en daar staat een oud en verlaten hutje. De aangekondigde schapen zie ik ook nog, ze zijn echter erg schuw.
In afwachting van de boot terug naar Bergen eet ik winterkost: Noorse maaltijdsoep met brood, in de cafetaria van het bezoekerscentrum. Ruim op tijd ben ik vervolgens weer bij de steiger, samen met drie andere eilandbezoekers. Op het geplande tijdstip zien we de veerboot aankomen, maar .. hij vaart door. Vanaf het dek wordt ons iets toegeschreeuwd in het Noors. Dat verstaan we niet, maar we hopen dat het betekent dat er zo nog een boot komt. Het is hier wel behoorlijk eenzaam, en het begint ook erg frisjes te worden. Zo’n 10 minuten later worden we ‘gered’ door een kleine boot. Lygra is een leuk eiland, maar om er nu op te stranden …
Wereld Erfgoed Reiziger 